- Gustaw Holoubek – “Pętla” (1958), główna rola – Kuba; “Pożegnania” (1958), hrabia Mirek, mąż Lidki; “Wspólny pokój” (1960), Dziadzia, jeden z przyjaciół głównego bohatera Lucjana Salisa granego przez Mieczysława Gajdę; “Rozstania” (1961), mecenas Rennert, stary wielbiciel Magdaleny; “Rękopis znaleziony w Saragossie” (1965), Don Pedro Velasquez, matematyk; “Sanatorium pod Klepsydrą” (1973), doktor Gotard; “Nieciekawa historia” (1982), główna rola – profesor; “Pismak” (1984), sędzia śledczy; “Niezwykła podróż Baltazara Kobera” (1988), dubbing.
- Barbara Krafftówna – “Złoto” (1962); “Jak być kochaną” (1963); “Rękopis znaleziony w Saragossie” (1965); “Szyfry” (1966).
- Zbigniew Cybulski pojawił się w filmach Hasa cztery razy. Role Cybulskiego zawsze odnoszono w jakiś sposób do postaci Maćka Chełmickiego z “Popiołu i diamentu” Wajdy, roli, która naznaczyła Cybulskiego. Jego role w “Jak być kochaną” i “Szyfrach” określano jako próby wyzwolenia się od wizerunku Maćka. Maria Malatyńska stwierdziła, że to wyzwalanie się “było równoznaczne z etapami swoistej kompromitacji Maćka, poprzez Miłośćdwudziestolatków Wajdy, Salto Konwickiego, Jak być kochaną i Szyfry Hasa” (Maria Malatyńska, Zbigniew Cybulski i…[w:] Zbigniew Cybulski. Aktor XX wieku. Praca zbiorowa pod red. Jana Ciechowicza i Tadeusza Szczepańskiego, Wydawnictwo uniwersytetu Gdańskiego, 1997, s. 117). Cybulski chcąc zerwać z tym wizerunkiem nie tylko poddawał się różnym pomysłom reżyserskim, ale też sam zabiegał o niektóre role. Podobno chciał zagrać Wokulskiego w “Lalce” Hasa (Wokulskim u Hasa był Mariusz Dmochowski). Wspomina o tym nie tylko Maria Malatyńska, ale również Tadeusz Lubelski: “ta rola [rola Wokulskiego] stała się obsesją ostatnich miesięcy jego życia. Alfred Andrys wspomina, jak kiedyś, jesienią 1966 roku, w okresie krakowskich zdjęć do Jowity aktor wyciągnął go na wieczorny spacer po ulicy 18 Stycznia, gdzie mieszkał Wojciech Has, przygotowujący wtedy Lalkę. Cybulski liczył na to, że uda mu się niby przypadkiem spotkać reżysera i wciągnąć go w rozmowę o obsadzie filmu; krępował się bezpośrednio zaproponować swój udział”(Tadeusz Lubelski, Cybulski: fazy degradacji mitu, [w:] Zbigniew Cybulski. Aktor…, op. cit., s 149).
- Zbigniew Maklakiewicz – “Wspólny pokój”, rola Józefa Bednarczyka, studenta prawa, pochodzącego z biednej chłopskiej rodziny; “Złoto”, kierowca Gabryś; “Jak być kochaną”, dziennikarz Zenon, przeprowadzający w samolocie wywiad z Felicją (Krafftówna) ; “Rękopis znaleziony w Saragossie” – Don Roque Busqueros, opisywany też jako natręt; “Lalka”, Maruszewicz. Co ciekawe, Maklakiewicz zagrał też w telewizyjnej wersji “Lalki” reżyserowanej przez Ryszarda Bera. Wystąpił tam jednak w roli lokaja barona Krzeszkowskiego.
To, że Cybulski pojawił się w “Rękopisie znalezionym w Saragossie” było “do pewnego stopnia przypadkiem” jak stwierdził Has w jednym z wywiadów. “On [Cybulski] miał nawet o to do mnie żal, bo chciał grać w Pętli, zamiast Holoubka, przymierzał się do tej roli. Tyle, że koncepcja Pętli była inna” (“Nadodrze”, 20.08.1988).